De kers op de taart
13 juni 2015 - Rotterdam, Nederland
Onverwacht toch nog een verhaal.
Na een paar dagen Rome te hebben gedaan waren we in ons hoofd al bezig met naar huis gaan. Donderdag nog een laatste rondje, vrijdag op de fiets naar hotel vlakbij luchthaven, en dan naar huis. Maar wat liep dat anders. Donderdagavond om ongeveer 20:00 uur telefoon. Chantal aan de lijn met de vraag aan Johan of hij zijn telefoon op de speaker wilde zetten. Johan kijkt mij vragend aan en zet hem op de speaker. Chantal "Hallo pap en mam wij hebben een verrassing wij staan op Schiphol". Wij kijken elkaar aan, hoezo op Schiphol? Wij komen naar jullie toe, we wilden jullie in Rome verrassen om voor de deur te staan, maar ons vliegtuig heeft 2 uur vertraging dus komen pas tegen twee uur bij jullie aan. Dus moesten we het jullie nu al laten weten. We willen samen met zijn vieren jullie mooie trip afsluiten in Rome. Ik kan niet onder woorden brengen wat er door me heen ging. Dit was werkelijk ons mooiste kado wat Chantal en Brian ons kon geven. Toen we hadden opgehangen, kreeg ik een heel onrustig gevoel van binnen. Ik wilde ze zien, maar wat duren die uren dan lang. Ze arriveerden om 1:45 uur voor ons appartement. Geweldig gevoel was dat. Na nog wat te hebben gepraat zijn we gaan slapen en zag onze vrijdag er ineens heel anders uit. We zijn nog naar St.Pietersplein en verschillende andere hoogtepunten in Rome met ze geweest. Na om 15:00 uur dan ook nog de oorkonde te hebben opgehaald, zijn wij op de fiets naar het hotel gereden. Ze hadden het zo goed voorbereid dat ze zelfs in hetzelfde hotel een kamer hadden geboekt. Na een prachtige dag was er ineens ook een domper, onze vlucht was geannuleerd. Wat nu? Op de site en via telefoon kwamen we er niet doorheen. Dan maar met zijn tweeën op de fiets naar de airport. Daar aangekomen bij de desk van vueling hadden ze alleen nog een vlucht op zondag om 19:50 uur. Jullie snappen het de paniek sloeg toe, hoe moet dat nu met het afscheidsfeest van Chantal. We hebben alle luchtvaartmaatschappijen die op Amsterdam vliegen gehad. Niemand had meer iets. We waren bijna zover dat we teruggingen om Chantal het slechte nieuws te vertellen, maar op dat moment belde Chantal dat transavia nog een vlucht had op Rotterdam. Maar wij konden de desk van transavia niet vinden. Na vragen was het een gecombineerde desk. Gelukkig was de vrouw zo vriendelijk om ons nog te helpen en konden we alsnog op zaterdag terug naar huis. Alleen even nog een eindje verder fietsen maar dat zijn we na 2100 km wel gewend. Op het moment dat ik dit schrijf zijn we aan het landen. Eind goed al goed.
Ps. Weer een verrassing Chantal, mam en Rob stonden met 2 auto's in Rotterdam, dus dat werd geen fietsen.
Na een paar dagen Rome te hebben gedaan waren we in ons hoofd al bezig met naar huis gaan. Donderdag nog een laatste rondje, vrijdag op de fiets naar hotel vlakbij luchthaven, en dan naar huis. Maar wat liep dat anders. Donderdagavond om ongeveer 20:00 uur telefoon. Chantal aan de lijn met de vraag aan Johan of hij zijn telefoon op de speaker wilde zetten. Johan kijkt mij vragend aan en zet hem op de speaker. Chantal "Hallo pap en mam wij hebben een verrassing wij staan op Schiphol". Wij kijken elkaar aan, hoezo op Schiphol? Wij komen naar jullie toe, we wilden jullie in Rome verrassen om voor de deur te staan, maar ons vliegtuig heeft 2 uur vertraging dus komen pas tegen twee uur bij jullie aan. Dus moesten we het jullie nu al laten weten. We willen samen met zijn vieren jullie mooie trip afsluiten in Rome. Ik kan niet onder woorden brengen wat er door me heen ging. Dit was werkelijk ons mooiste kado wat Chantal en Brian ons kon geven. Toen we hadden opgehangen, kreeg ik een heel onrustig gevoel van binnen. Ik wilde ze zien, maar wat duren die uren dan lang. Ze arriveerden om 1:45 uur voor ons appartement. Geweldig gevoel was dat. Na nog wat te hebben gepraat zijn we gaan slapen en zag onze vrijdag er ineens heel anders uit. We zijn nog naar St.Pietersplein en verschillende andere hoogtepunten in Rome met ze geweest. Na om 15:00 uur dan ook nog de oorkonde te hebben opgehaald, zijn wij op de fiets naar het hotel gereden. Ze hadden het zo goed voorbereid dat ze zelfs in hetzelfde hotel een kamer hadden geboekt. Na een prachtige dag was er ineens ook een domper, onze vlucht was geannuleerd. Wat nu? Op de site en via telefoon kwamen we er niet doorheen. Dan maar met zijn tweeën op de fiets naar de airport. Daar aangekomen bij de desk van vueling hadden ze alleen nog een vlucht op zondag om 19:50 uur. Jullie snappen het de paniek sloeg toe, hoe moet dat nu met het afscheidsfeest van Chantal. We hebben alle luchtvaartmaatschappijen die op Amsterdam vliegen gehad. Niemand had meer iets. We waren bijna zover dat we teruggingen om Chantal het slechte nieuws te vertellen, maar op dat moment belde Chantal dat transavia nog een vlucht had op Rotterdam. Maar wij konden de desk van transavia niet vinden. Na vragen was het een gecombineerde desk. Gelukkig was de vrouw zo vriendelijk om ons nog te helpen en konden we alsnog op zaterdag terug naar huis. Alleen even nog een eindje verder fietsen maar dat zijn we na 2100 km wel gewend. Op het moment dat ik dit schrijf zijn we aan het landen. Eind goed al goed.
Ps. Weer een verrassing Chantal, mam en Rob stonden met 2 auto's in Rotterdam, dus dat werd geen fietsen.
We zien elkaar week snel. Liefs Dorothe en Pierre 13.6.15-13.30 uur